Pierwsi poznali podobno perłę Chińczycy - uważali ją za symbol mądrości i podejrzewali, że tworzy się w mózgu smoka. Hindusi wiązali ją z chmurami, słoniami, wężami, rybami i ostrygami. Grecy i Rzymianie uważali, iż tworzy się, gdy kropla deszczu upadnie na skorupę małża. W Persji wierzono, iż jest owocem burzowego nieba. Zaś cejlońska legenda wiąże białą perłę ze łzą Ewy, a czarną - ze łzą Adama. W legendach opowiadano, że pierwsze perły były łzami aniołów. Potem wierzono, iż perłopławy, we wnętrzu których znajdowano cenne twory, były zapładniane przez tęczę dotykającą wód oceanu.

Siedemdziesiąt procent pereł nawleka się na sznurki i nosi jako łańcuchy. Zwykle ich długość wynosi 40 cm – jest to tzw. „kołnierz”, zaś łańcuchy dwukrotnie dłuższe noszą nazwę „opera”. Łańcuch pereł o jednakowej wielkości określa się mianem „garnituru”. Jeśli perły od największej pośrodku zmniejszają się ku końcom łańcucha, jest to „naszyjnik” lub „podziałka”.